maandag 3 juli 2017

Wedstrijden en zware trainingsblokken: Limburgs Mooiste, Kijkduin, Hel van Ede-Wageningen

Met nog minder dan 7 weken te gaan richting de Inferno, zijn de trainingsweken serieus te noemen. In de blokcycli zowel lange trainingen als soms eens iets korter intensief werk middels een wedstrijd. Zo bestond afgelopen blok uit 3 flinke weken met in week 1 Limburgs Mooiste gecombineerd met een trailrun, week 2 de Beach Challenge in den Haag en in week 3 de Hel van Ede-Wageningen gecombineerd met een trailrun. De rustweek vorige week was dan ook meer dan welkom. Onderstaand mijn wedstrijdverslag van de Beach Challenge en een korte update van de voorbereidingen op de Inferno. 

Beach Challenge: 
Trainen is (meestal) leuk......een wedstrijd nog uitdagender. Daarom in mijn voorbereiding op de Inferno een aantal wedstrijdjes meegenomen om een intensieve trainingsprikkel te krijgen en om lekker te kunnen strijden. Zo ook de Beach Challenge weer in mijn agenda gezet. Altijd een leuke en gezellige wedstrijd. En sinds het niet meer puur een beach race is, vind ik 'm stukken aantrekkelijker. 

Zwemmen: Om 14:30 was de start van het zwemmen. De bedoeling was om vanaf het strand de zee in te rennen (van het strand af) de boeien te ronden en weer terug zwemmen richting het strand. Door de stroming was het weer goed bijsturen tijdens het zwemmen. Ik was goed weg. Ik had gekozen voor de binnenzijde van de zwemlijn. We moesten eerst een watergeul door. Dat betekende: rennend het water in, dan dolfijnen en misschien even zwemmen en dan was het weer dusdanig ondiep dat je weer kon lopen of dolfijnen. Met mijn korte lengte niet heel ideaal. Ik kan mijn benen niet zo hoog over het water heen zwaaien. Maar de start ging goed en ik bleef redelijk voorin. Dan non-stop zwemmen. en hoewel de zee redelijk vlak leek, voel je toch de deining van de zee en moet je goed timen met kijken om in de juiste lijn te blijven zwemmen. Het blijft tevens een apart fenomeen dat je gedurende het zwemmen andere atleten links en rechts op grote afstand ziet en toch weer gezamelijk ligt te stoeien bij de boei. "De weg terug" van zee richting strand was flink bijsturen. De zuidelijke stroming zorgde ervoor dat je flink af kon drijven. Hoewel ik niet volledig tevreden was over mijn bijsturen tijdens de kilometer zwemmen, had het veel slechter gekund. Ik liet me richting het strand rollen en liep na 15:02 als tweede dame het PF in. 

Fietsen: Op de ATB klaar voor 5 rondjes (28km) door de puinduinen. Aanloopstuk, het strand af, de duinen door en daar rondjes maken. Een mooi afwisselend rondje met leuke variaties zoals, korte steile klimmen, trap afdalen, trap oplopen met ATB, mul zand en soms een scherp bochtje. Al vrij vlot kwam Ingrid van achteren aanrijden. Het werd onze uitdaging om de Zwitserse Chantal Ruegg bij te halen. Vorig jaar lukte me dat direct aan het begin van de wedstrijd en kon ik steeds verder uitlopen. Maar dit jaar bleef het verschil iedere ronde gelijk. Marcel gaf de tussentijd na iedere ronde door. Het gat werd niet kleiner. Ingrid en ik waren aan het stuivertje wisselen. Iedere ronde 2x van positie wisselen doordat we beiden onze indivuele goede en minder goede kwaliteiten hebben. Na een prima fietsonderdeel, was het tijd om de ATB voor de loopschoenen te wisselen. Een vlotte wissel zorgde ervoor dat ik met anderhalve minuut achterstand op Chantal aan het lopen startte en een aantal seconden voorsprong had op Ingrid. 

Lopen: Met het eerste stuk door het mulle zand, is de start van het lopen tamelijk pittig. Daarna de duin over het voet/fietspad......En dan is het even een beetje bijkomen voordat je weer een flinke klim door het mulle zand omhoog mag maken. Pfieuw. De afwisseling in het loopparcours met stukken mul zand, onverhard pad maar ook 2 stukjes asfalt maken dat je nog mooi even een beetje herstel kunt pakken na zwaardere stukken. Ik vreesde een beetje voor mijn kuiten. Vooral mijn linker kuit geeft de laatste tijd weer wat klachten tijdens looptrainingen. Maar door met beleid te lopen, ging het goed. Toch liep Ingrid mij in de eerste ronde al vlot voorbij. Aanhaken lukte net. Maar de mulle stukken waren onprettig voor mijn kuit waardoor ik af en toe een gaatje moest laten vallen. Het verschil met Chantal werd een heel klein beetje kleiner. Na de eerste loopronde moest ik Ingrid echt loslaten en wist ik ook (gezien de tijd die ik in de eerste loopronde goed had gemaakt op Chantal) dat ik Chantal niet bij zou kunnen halen. Ik nam mijn laatste gel en probeerde het gat met Ingrid niet te groot te laten worden. Met uitzicht op het strand en nog anderhalve kilometer te gaan tot de finish, zag ik dat het gat met Ingrid kleiner werd. Op het strand liep ik naar haar toe. Ik wist niet of ze het gas eraf had gehaald omdat het gat met mij groter werd of dat er nog power over was in haar benen. Bij het keerpunt op het strand haalde ik Ingrid in. Ik voelde voldoende power in mijn benen en ik had het geluk dat dit stuk strand niet heel erg mul was. Zo kon ik een gaatje slaan. Maar de finish was nog best een stuk. Ik bleef pushen en zag de finish in gedachten al voor me. Ik kon de voorsprong houden en maakte het gat richting Chantal vlot kleiner. Maar het parcours was toch anderhalve kilometer te kort om ook Chantal nog te pakken. De race was mooi en het gevoel voldaan. Tevreden over de wedstrijd. Bedankt organisatie! Videoverslag door Frank Hamelink


Trainen
Met trainingsweken tot 18 uur zit ik nu wel op de maximale top in mijn voorbereiding. Het is een kwestie van timing, maar tot op heden lukt dat best goed. De planning is strak: trainingen goed afstemmen op de kids en mijn werktijden. De weekenden dat de kids niet bij ons zijn, geven veel ruimte om lange trainingen te maken. maar net zo belangrijk is om daarna ook rust te krijgen. Dat lukt soms ietsje minder :). Limburgs Mooiste was een prachtige specifieke koppeltraining waarin we vanuit Valkenburg naar de start in Heerlen fietsten (12km) en vervolgens de ATB tocht van 110km deden. met daarna dezelfde weg weer terug van Heerlen naar Valkenburg om daar de ATB voor loopschoenen te wisselen. Experimenteren met voeding en lopen met de camelbag. Gaat allemaal prima. Ook Ede-Wageningen een vergelijkbaar concept al moest ik toen het lopen een kwartiertje inkorten vanwege klachten aan het been. 

Komend weekend staat de crosstriatlon in Gasselte op het programma. Een mooie (relatief) lange afstand (1.5 zwemmen - 45 ATB - 18 trailrun). Als het (weer) meezit op de race terug naar Heerenveen zodat de omvang nog wat specifieker wordt. Het is leuk, soms ook zwaar, maar vooral uitdagend. Ik merk dat het lichaam sterker wordt doordat ik langere en zwaardere trainingen steeds beter aankan en ook sneller herstel. Maar hier en daar komen ook wat pijntjes opzetten. Gelukkig is de fysio welwillend en helpen de masseur en Marcel in alles mee om mijn lichaam zo optimaal belastbaar te houden. 

En verder......nog 3 lange koppeltrainingen tot de Inferno waarvan 1 op het parcours in Zwitserland. 23 juli de Nisraman. Het is nog even volle bak er tegenaan. Met heel veel enthousiasme en nieuwsgierigheid. Want wat er straks gaat komen.......

Met dank aan Jeroen Tibbe en Ed Turk voor de foto's


Geen opmerkingen:

Een reactie posten